İnsan Kendisinin Rüyasıdır

İnsan kendisinin rüyasıdır

Geçerken bir uçtan bir uca ömrünü

Yaşanılanlar anıya dönüştü mü

Geriye bir rüyadan izler kalır

Kimdi o çocuk ben dediğim

O delikanlı ben miydim gerçekten

Şimdi bir tren penceresinden

Başka yaşamlara bakar gibiyim

Zamanı eksilten saniyelerden

Sevinçlerden, üzüntülerden

Hangisi düş, hangisi gerçek

Sonunda sanki her şey eşitlendi

Geriye şiirler kalacak belki

Rüyanın gerçekliğine tanıklık edecek

Ataol Behramoğlu          

Fotoğraf sevgili eşim Serdar’a aittir.